Jedno od najmoćnijih, najhrabrijih i najlucidnijih dela najvećeg komediografa u istoriji francuskog i svetskog pozorišta. Komedija o licemerju koju su, u vreme kada je nastala, zbog njene provokativne drskosti i slobodoumne lucidnosti, isti ti licemeri zabranili. U predstavi Egona Savina, ona postaje priča o sudbini čoveka koji je pred pritiscima i nepodnošljivom teskobom sopstvenog života utehu potražio u slepoj religioznosti, podređujući joj sve, zaboravljajući da će se ona, kao i svi veštački rajevi, na kraju pretvoriti u stvarni pakao.

Predstava je prikazana na Danima satire u Zagrebu, Sarajevskoj zimi i Međunarodnom festivalu malih scena u Rijeci.

Boris Isaković je, za ulogu Orgona, dobio nagrade „Raša Plaović“ (najbolja uloga sezone na scenama beogradskih pozorišta) i „Veljko Maričić“ (Međunarodni festival malih scena u Rijeci). Anita Mančić je, za ulogu Dorine, dobila nagradu Udruženja dramskih umetnika Srbije „Ljubinka Bobić“.