Kao cirkuski igrač na trapezu, Ludak usred policijske stanice visi nad ponorom – u zapletu, koji preti da se zakovitla u urnebesnu komediju zabune. Ansambl, predvođen Nikolom Đuričkom, raskrinkaće sve nelogičnosti vezane za smrt jednog anarhiste, jer iza maske komedije vreba svet organizovanog kriminala, državne korupcije, političkih ubistava, verske netrpeljivosti, terorizma.

Slučajna smrt jednog anarhiste (1970/71) dokumentuje epizodu u italijanskoj istoriji poznatiju kao Godine olova – talas terorističkih napada s kraja 1960-ih koji je trajao do početka 1980-ih.

Dario Fo je nobelovac. On je umetnik levice, baš kao i Elfride Jelinek, s kojom ne deli samo blisko političko uverenje već i ljubav prema marksizmu, revoluciji, socijalizmu, Brehtu i političkom pozorištu uopšte.

Predstava je gostovala na Danima satire u Zagrebu, Cankarjevom domu u Ljubljani, u Rumi i Lazarevcu.